ทางของฉัน ฝันของใคร ?

     สิ่งที่จะเขียนถึงในวันนี้ เป็นสิ่งที่เชื่อว่าพวกเราทุกคนต้องมีซึ่งก็คือ "ความฝัน" แน่นอนทุกคนมีความฝัน พนันได้เลยว่าตั้งแต่เราเป็นเด็กพ่อ แม่ ลุง ป้า น้า อา คุณครู บุคคลเหล่านี้ต้องเคยถามเราว่า "โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไร ?" เรายังจำกันได้หรือเปล่าครับ ว่าคำตอบในตอนนั้นคืออะไร ?

     แล้วถ้าตอนนี้ให้เราตั้งคำถามนี้กับตัวเราเองว่า "สิ่งที่เราทำอยู่ในตอนนี้ คือตัวตนของเราหรือไม่ คือความฝันที่เราอยากเป็นหรือเปล่า ?" ถ้าคำตอบคือ "ใช่นี่แหล่ะคือตัวตนของฉัน และตอนนี้ฉันได้ทำตามความฝันแล้ว" เรายินดีด้วยครับ เพราะเชื่อได้เลยว่ามีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่คำตอบเป็นเช่นนั้น

     แล้วถ้าคำตอบคือ "นี่มันไม่ใช่ตัวตนของฉัน ทุกอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้เป็นด้วยความจำเป็น" งั้นคำถามต่อไปคือ "เราลืมความฝันของเราไปแล้วหรือยัง ? เราได้เริ่มทำตามความฝันเราบ้างหรือเปล่า ?" มีคลิปนึงจาก Youtube อยากให้พวกเราได้ลองดูครับ

     ในโลกของการลงทุนความฝันก็เป็นสิ่งที่สำคัญไม่แพ้กัน ต่างคนต่างเข้ามาลงทุนด้วยเป้าหมายที่แตกต่างกันออกไป แล้วเราถามตัวเองหรือเปล่าครับว่า "ความฝันของการลงทุนเราคืออะไร ? เรามีเป้าหมายในการลงทุนอย่างไร ?"

     การที่จะประสบความสำเร็จในการลงทุนได้ ก็ไม่ต่างอะไรกับการประสบความสำเร็จของชีวิต ไม่จำเป็นเสมอไปว่าคนที่เรียนได้ดี เรียนมาเฉพาะด้าน จบเศรษฐศาสตร์ การเงินการลงทุน ระดับปริญญาเอก แล้วเข้ามาลงทุนแล้วจะประสบความสำเร็จเสมอไป แต่ถ้าเราทุกคนมีความฝัน มีเป้าหมายในการลงทุน และขณะนี้ได้เริ่มต้นเดินทางตามความฝันของตัวเอง เชื่อได้แน่ครับว่าสักวันหนึ่งเราก็จะทำได้ดังฝันของเราครับ

"ถ้าคุณไม่สร้างความฝันของตัวเอง คนอื่นจะจ้างคุณไปสร้างความฝันของเขา" -Cway investment-

จริงหรือ ? การลงทุนคือความเสี่ยง !

     เชื่อว่าคนที่อ่านบทความส่วนมากแล้วมีงานประจำทำกันหรือที่เรียกกันว่าพนักงานเงินเดือน แล้วก็เชื่อว่าในบางจังหวะชีวิตก็จะเกิดคำถามขึ้นมาอยู่ในหัวอยู่หลาย ๆ คำถามด้วยกัน ลองดูตัวอย่างดังนี้
     - เราจะต้องทำงานไปจนถึงเมื่อไหร่ ?
     - ทำอย่างไรเราถึงจะมีเงินเพิ่มมากขึ้นกว่านี้ ?
     - เราจะมีเงินเหลือเก็บเดือนละเท่าไหร่ ?
     - ถ้าเราอยากเกษียณตัวเองเราน่าจะมีเงินเก็บทั้งหมดเท่าไหร่ ?

     เชื่อแน่ว่าใครที่คิดถึงอนาคตของตัวเอง ย่อมต้องมีความกังวลและมีคำถามเหล่านี้เกิดขึ้น อาจจะไม่ตรงตามนี้ทั้งหมด หรืออาจจะมากมายหลายคำถามกว่านี้ แล้วเราเคยได้คำตอบจากคำถามเหล่านี้หรือไม่ครับ ?

     แน่นอนในภาวะปัจจุบันเราต้องหาเงิน เราต้องใช้เงิน เราต้องเก็บออม แต่ว่าออมเท่าไหร่ล่ะ เมื่อเราหมดซึ่งเรี่ยวแรงที่จะทำงานแล้วเราถึงจะอยู่ได้อย่างไม่ลำบากมากมาย ลองดูตารางตามด้านล่างนี้ครับ สมมติง่าย ๆ เลยว่าเราต้องใช้เงินหลังเกษียณเดือนละ 20,000 บาท (ค่าเงินปัจจุบัน) และให้อัตราเงินเฟ้อที่คงที่เลยคือ 3% ต่อปี และเราจะเกษียณตัวเองเมื่อายุ 55 ปี เรามาดูกันว่าเราต้องเริ่มออมเงินเดือนละเท่าไหร่

      จากตารางเราเห็นข้อสังเกตุได้ 3 ข้อครับคือ
     1.จำนวนเงินที่เก็บออมในแต่ละเดือน ถ้าเก็บมากแน่นอนย่อมมีเงินสะสมมาก (หลายคนก็จะบอกว่า จะเก็บให้ได้มากได้อย่างไร ในเมื่อทุกวันนี้ก็ใช้เดือนชนเดือนอยู่แล้ว ซึ่งอยากจะแนะนำอย่างงี้ครับให้เราออมก่อนใช้ อย่าเหลือใช้แล้วจึงออมครับ ข้อนี้จะช่วยได้)
     2.อัตราผลตอบแทน จะเห็นได้ว่าผลตอบแทนที่ห่างกันเพียง 2% ต่อปี แต่ทำให้ภาระการเก็บออมแต่ละเดือนนั้นห่างกันมากมายเหลือเกิน (แล้วจะทำอย่างไรให้ได้ผลตอบแทนสูง ๆ ซึ่งก็คงหนีไม่พ้นการต้องเอาเงินออมของเราไปลงทุนครับ ให้เงินของเราทำงานให้เราบ้างไม่ใช่ว่าเราต้องทำงานเหนื่อยอย่างเดียว)
     3.ถ้าเราเริ่มเก็บออมอย่างเร็ว เราจะใช้เงินออมเดือนละไม่สูงมากครับ (วันรุ่นวัยทำงานชอบละทิ้งข้อได้เปรียบนี้ครับ โดยมีความเชื่อที่ว่า ยังหนุ่มยังแน่นมีเรี่ยวแรงหาเงิน ก็หาเงินแล้วก็ใช้เงินให้คุ้มค่า ส่วนเงินเก็บเดี๋ยวอายุเยอะขึ้นตำแหน่งหน้าที่การงานดีขึ้นค่อยเก็บออม ซึ่งเป็นความคิดที่ไม่ค่อยเข้าท่าเลยถ้าดูจากตารางนี้)
    
     จากทั้ง 3 ข้อนี้คงปฏิเสธเรื่องที่เราต้องลงทุนไม่ได้ใช่หรือไม่ครับ ? จะเอาเงินไปฝากธนาคารเดือนละ 2,000 กว่าบาท ก็เห็นจะเป็นไปไม่ได้ที่จะได้ดอกเบี้ย 8% ต่อปีจริงไหม หลายคนกลัวเหลือเกินกับการลงทุน เพราะตลอดเวลาเราจะได้ยินคำพูดที่ว่า "การลงทุนคือความเสี่ยง" ซึ่งมันก็เป็นข้อความที่เป็นความจริงครับ (ดูจากตลาดหุ้นที่ผันผวนขึ้นลงวันนึงอย่างกับรถไฟเหาะตีลังกา ราคาทองคำที่ไหลพรูดรูดลงยังกะตกเหว) แต่เราสามารถลดความเสี่ยงของการลงทุนของเราได้ เริ่มต้นจากการเรียนรู้ หาระดับความเสี่ยงที่ยอมรับได้ รับได้มากก็ลงทุนในหุ้น ทองคำ อนุพันธ์ ถ้ารับความเสี่ยงได้น้อยก็ลงทุนในพันธบัตรรัฐบาล กองทุนรวมตราสารหนี้ หรือที่กำลังมาแรงในตอนนี้ก็คือกองทุนรวมโครงสร้างพื้นฐาน

     ลองดูกราฟผลตอบแทนของสินทรัพย์ประเภทต่าง ๆ ในระยะเวลาที่ผ่านมาดูครับ

     จะเห็นได้ว่าการลงทุนมีให้เลือกมากมายครับ แถมเรายังกำหนดความเสี่ยงที่เรารับได้ตามประเภทของการลงทุนได้อีก ถ้าเราเริ่มต้นเรียนรู้ เริ่มต้นเก็บออม เริ่มต้นวางแผน สบายใจได้เลยว่าชีวิตหลังเกษียณของเราจะสุขสบาย ไม่เป็นภาระของลูกหลานอีกด้วย

"การลงทุนมีความเสี่ยง แต่การไม่ลงทุนเลยเสี่ยงกว่า"  -champsiwa-

ใคร ๆ ก็ชอบของ Sale !!!

     ในการใช้ชีวิตประจำวันของเรานั้น สิ่งที่ปฎิเสธไม่ได้ก็คือการที่ต้องออกไปจับจ่ายใช้สอย ซื้อสินค้านู่นนี่นั่นอยู่เรื่อยไป แต่สิ่งหนึ่งที่อดที่จะมองหาหรือมันเป็นที่สะกิดใจของเราเป็นอย่างมากเลยก็คือ ป้าย Sale !! นั่นเอง

     โดยเฉพาะสาว ๆ ที่จะชื่นชอบป้ายนี้เป็นอย่างยิ่ง เจอทีไรทำให้ต้องหวั่นไหวอยู่เรื่อยไป จนหลาย ๆ ครั้งนั้นทำให้เราลืมคิดไปว่า สิ่งที่จะต้องซื้อมานั้นมันจำเป็นหรือว่าเราได้ใช้สอยประโยชน์ของมันหรือเปล่า เรากลับเห็นป้าย Sale และราคามันถูกลงมาจนน่าเหลือเชื่อแล้วก็ซื้อมันมา ก็เสมือนกับว่าเราติดกับดักป้าย Sale เข้าอย่างจัง

     แต่ในทางกลับกันถ้าเราไตร่ตรองดูแล้วว่า สินค้านั้นเราจำเป็นต้องใช้สอยมันแน่นอนและเมื่อซื้อมันมาแล้วนั้นมันคือสิ่งที่จะสร้างประโยชน์ต่อเราได้คุ้มค่าทุกบาททุกสตางค์แน่นอน ประจวบเหมาะกับจังหวะที่สินค้านั้นติดป้าย Sale !! ด้วยแล้วนั้น เหมือนเราได้กำไร 2 เด้งเลยทีเดียว และนี่คือการซื้อที่ชาญฉลาด

     ในโลกของการลงทุนก็มีมหกรรมลดกระหน่ำเหมือนกัน แต่ไม่ได้มีการปักป้าย Sale ให้เรารู้หรอกนะ เราต้องทำการวิเคราะห์และพิจารณากันเอง เช่น หลังจากช่วงวิกฤติ Subprime ของสหรัฐอเมริกา ตลาดหุ้นบ้านเราก็ตกล่วงลงมามากมาย (SET index จาก 800 กว่าจุดลงมา 400 กว่าจุด) ใครที่เอาชนะความกลัวได้ในขณะนั้น ก็เสมือนกับว่าพบกับป้าย Sale !! ในงานมหกรรมลดกระหน่ำ เข้ามาลงทุนในหุ้นตอนนี้ก็ฟันกำไรไปมากมาย

     แต่กับดักการลดกระหน่ำนี้ก็ยังมีให้เห็น แค่ในรอบ 1 ปีที่ผ่านมานี้ หลังจากประเทศไทยพ้นวิกฤติน้ำท่วมใหญ่ เมื่อ SET index กลับขึ้นมา 1100 จุด นักลงทุนต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ขณะนี้หุ้นได้ "แพง" แล้ว จนกระทั่งมาถึงปลายปี 2555 SET index วิ่งขึ้นไปถึง 1400 จุด เสียงจากนักลงทุนก็บอกว่าโหตอนนี้ "แพงมาก"

     เข้ามาเริ่มต้นปี 2556 SET index ผ่านมา 2 เดือนวิ่งขึ้นไป 1550 จุด กลับมานักลงทุนเปิดบัญชีใหม่เข้ามาจำนวนมาก บอกกันเป็นเสียงเดียวกันว่านี่คือขาขึ้นของหุ้นไทย ไม่ซื้อระวังจะตกรถ !! (โบรกเกอร์ต่าง ๆ ก็เชียร์กันว่าหุ้นไทยจะไป 1700 - 1800 จุด) มาถึงวันนี้ (05/04/2556) SET index ลงมาอยู่ที่ 1489 จุด นักลงทุนก็บอกเป็นเสียงเดียวกันราวกับตลาดปักป้าย Sale !! "เก็บของถูกเร็ว" เพราะดัชนีลงมารุนแรง ว่าแล้วก็ทำการซื้อ... โดยตอนนี้นั้นได้ลืมไปแล้วว่าเคยบอกว่ามัน "แพง" ตั้งแต่ดัชนีอยู่ที่ 1100 จุด

     "ถูก" หรือ "แพง" เราได้ใช้ "ความรู้สึก" ของเราเป็นตัววัดมากกว่า "การประเมินมูลค่าที่แท้จริง" ไปหรือเปล่า ?? ลองดูกราฟด้านล่างเล่น ๆ ดูครับเราเป็นเหมือนในกราฟนี้หรือเปล่า ?

"ถ้าเรามัวแต่ซื้อของที่ไม่จำเป็น สักวันเราก็จะจบลงด้วยการขายของที่จำเป็น" -Warren Buffett-

เริ่มต้น เร็ว !

     วันนี้มีเรื่องราวดี ๆ มาเล่าให้ฟังครับ เป็นเรื่องราวของเด็กชาวอเมริกัน ชื่อ แวนิส บั๊กโฮสซ์ เป็นเด็กอายุเพียง 10 ขวบ เชื่อหรือไม่ครับเด็กหนุ่มคนนี้เป็นถึงเจ้าของบริษัท "My Recycler" ซึ่งเขาก่อตั้งบริษัทนี้ขึ้นมาเอง

      เริ่มต้นจากเมื่อเด็กหนุ่มอายุได้ 7 ขวบ เด็กหนุ่มได้ตั้งคำถามขึ้นมาว่า "ในแต่ละวันนั้นคนเราทิ้งขยะที่สามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้มากแค่ไหนกัน ?" จากจุดเริ่มต้นนี้เด็กหนุ่มได้ออกสำรวจด้วยจักรยาน ไปตามชายหาด ท้องถนน และสวนสาธารณะ เพื่อเก็บขยะเหล่านั้นไปขาย อีกทั้งยังมอบรายได้ส่วนหนึ่งจากการขายขยะนี้เพื่อช่วยเหลือเด็กยากจนในสหรัฐอเมริกาอีกด้วย

 

  ขอบคุณเรื่อราวจาก  a day BULLETIN

      

      จากเรื่องราวสู่โลกแห่งการลงทุน เมื่อเราได้เริ่มต้นเรียนรู้และเริ่มลงทุนได้เร็วแน่นอนความเป็นไปได้ที่จะประสบความสำเร็จย่อมมีโอกาสเกิดขึ้นได้เร็ว แต่ใช่ว่าทุก ๆ คนจะสามารถประสบความสำเร็จได้เหมือนกันหมดเพราะในโลกของการลงทุนนั้นไม่ได้มีสูตรสำเร็จแน่นอน แต่ละคนที่ประสบความสำเร็จนั้นมีวิธีการที่แตกต่างกันออกไป

      ถ้าในกรณีที่เลวร้ายที่สุดจากความสำเร็จ กลับกลายเป็นความล้มเหลว ในขณะที่เราเริ่มต้นได้เร็วนั่นก็หมายความว่า เรายังมีกำลังและเวลาอีกมากที่จะลุกขึ้นมาอีกครั้ง ลองนึกภาพดูครับเราล้มเหลวในขณะที่ช่วงอายุเรา 20 - 30 ปี กำลังและเวลาเรายังมีเหลืออยู่อีกมากโอกาสที่เราจะเริ่มอีกสักครั้ง สองครั้ง หรือสามครั้งก็ยังเป็นไปได้ แต่ถ้าเราเริ่มต้นเมื่ออายุเราปาเข้าไป 50 ปีไม่อยากจะนึกสภาพเลยครับว่าถ้าเกิดความล้มเหลวขึ้นมาจะมีเรี่ยวแรงพอจะลุกขึ้นมาอีกครั้งไหม อีกทั้งเวลาที่เหลืออยู่ก็น้อยลงเต็มที

      ความล้มเหลวจะไม่ใช่เรื่องราวเลวร้ายอะไรมากมายเลยถ้าเรามีการเริ่มต้นที่เร็ว เราพร้อมจะลุกขึ้นสู้ได้อีกหลายครั้ง นำประสบการณ์จากความล้มเหลวนั้นเป็นบทเรียนในการเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง และอย่าลืมเมื่อประสบความสำเร็จจงแบ่งปันสู่ผู้อื่นไม่ว่าจะเป็นเงินทองหรือความรู้ครับ

"การล้มเหลวนี่แหละดี ทำให้เราได้เห็นอะไรหลายอย่างบนพื้น เวลาล้มไม่ต้องรีบลุก แต่ต้องพยายามเก็บของที่อยู่บนพื้นให้ได้มากที่สุด" -ตัน ภาสกรนที (ตัน อิชิตัน)-